Łódź dostaje drugie życie

Rewitalizacja to nie tylko prosta renowacja zabytkowych budynków czy całych kwartałów miasta. Pod coraz popularniejszym w ostatnich latach hasłem kryje się wiele wątków i wielu uczestników – począwszy od właścicieli budynków i lokalnych władz, przez inwestorów i architektów, aż po lokalną społeczność. Rewitalizacja powinna przynosić nie tylko konkretny efekt biznesowy, ale również konkretne rezultaty społeczne.

– To szansa, by odrodziła się nie tylko tkanka miejska, ale także tkanka ludzka – mówi o działaniach w mieście Hanna Zdanowska. I przekonuje, że prace rewitalizacyjne to okazja do stworzenia centrów obywatelskich, świetlic środowiskowych, bibliotek i nowych miejsc spotkań w przestrzeni miejskiej. Odrodzenie zdegradowanych obszarów, będące głównym założeniem rewitalizacji, postępuje w Łodzi coraz lepiej – odnowie podlegają kolejne kwartały kamienic w centrum miasta, drugie życie zyskują zaniedbane ulice, a łódzkie zabytki lśnią coraz większym blaskiem.

Rewitalizacja to nie tylko remonty, ale także realna poprawa warunków życia i rozwiązywanie problemów społecznych. W łódzkim wydaniu składa się na nią modernizacja sieci ciepłowniczej, stworzenie sieci zielonych ulic i parków kieszonkowych, budowa Nowego Centrum Łodzi z szerokimi inwestycjami deweloperskimi, a także dofinansowanie kultury czy zasobów ludzkich. Renowacja idzie w parze ze szkoleniami i dotacjami – wszystko po to, by łodzianom żyło się lepiej i wygodniej.

Za funduszami z miejskiej i państwowej kasy idą także pieniądze inwestorów. Najlepiej widać to na Księżym Młynie, gdzie łódzki plan rewitalizacji współgra z prywatną inwestycją. Miejskie plany przewidują w tzw. dziewiątym kwartale modernizację zabytkowych famuł i przestrzeni publicznych oraz stworzenie na tym obszarze nowych funkcji społecznych: lokali usługowych czy pracowni artystycznych. Po sąsiedzku realizowany jest projekt Textorial Park II – kompleks biurowo-usługowy, zlokalizowany w pobliżu i w dawnych magazynach fabryki Karola Scheiblera.